Çamoluk ekolojik yaşam deneme arazisi
Akgün’ün aldığı/alacağı arazi için tasarım yapmak üzere ve çevremizde istekli (şirket içinden) dostlarımıza “perma kültür” bilgilendirmesi yapmak üzere araziye gittik. Yer İznik Çamoluk Köyü yakınında bir arazi…
Sabah erken çıkıp erken vardık. Hava sıcak ve bulutluydu. İki araç bir motor 8 kişi araziye girip, araziyi tanımak için gezi yaptık.
Arazi 5/1 çıplak alan, diğer geri kalan ise orman ağacından oluşan bir yapı. Eğitim için arazinin alt kısmındaki yüksek eğimli ağaçlık kısmında yapmaya karar verdik.
Akgün (Tokatlı) ve ben (mutlu inan akdağ) Perma kültür eğitimi almıştık. Bunu arazide daha az bir sürede ön bilgi olarak nasıl aktarabiliriz diye bu faaliyeti yapmaya karar vermiştik. Buna göre de hazırlığımızı yaptık. Bu eğitimden bana düşen kısım kompost ve malç kısmı oldu.
Doğada her şeyin güzel olduğu gibi eğitim de yada bilgilendirme diyelim çok keyifli oldu. İmkansızlık gibi görünse de doğada her şey motivasyona dönüyor. Toprağa oturarak, kuş sesleriyle ve ormanın sağladığı serinlikte oldukça keyifli oluyor.
10:00’da başladığımız eğitim öğlene kadar iki seans sürdü. Bense yemek arası verildikten sonra anlatacaktım.
Yemeğe geçmeden Kenan abiyi de anlatmadan geçemeyeceğim. Kenan abi arazinin hemen üstünde çam ağaçlarına uyum sağlamış ahşap evin sahibi, kendini bize marangoz diye tanıttığı naif insan. Kısa bir tanışma imkanımız oldu ve bizi çaya davet etti.
Yemek faslına kaldığımız yerden devam edebiliriz. Yemek için doğada yapmak üzere et almıştık. Yanan ateşte doğadan sağladığımız şişler ile biftek eti pişireceğiz. İş bölümü ile ateş için odun, etler için şiş ve ateş çevresi için taş topladık. Hava İznik tarafından iyiden iyiye kararmaya başladı, yaz yağmuru çok ciddiye almayıp devam ettik.
Ateşi yaktığımızda ciddi rüzgar ile ardından yağış geldi. Bir kısım eşyaları alıp Kenan abi’nin evine gitti, yağışa rağmen ateşi koruyarak mevcut etleri pişirmek için oldukça uğraş verdik. Yağmurun biz de bıraktığı sırılsıklam etki neticesinde ateşi söndürmediğimiz gibi mevcut etleri de pişirdik. Yağmurun hafiflemesiyle diğer arkadaşların tekrar dönmesiyle kaldığımız yerden pişirme, yeme ve kuruma faslına devam ettik.
Yağmur sonra sıcaklık oldukça düştü, bu bize orada ki iklim şartları hakkında biraz bilgi vermişti. Kenan abinin anlatımlarına göre bir metre kar oluyormuş kış aylarında.
Şehirde yaşayan fakat şehirleşemeyen doğa sever insanlar olarak, şehirlerden kopmak için gücümüzü elbette birleştirmeliyiz. Doğa belli bir uyum ve kolektif beraberlik ile yaşıyor. Doğadaki insanlar da yani köylerdeki insanlar da böyle yaşıyordu. Ne zaman ki kalabalıklara karıştık yani şehirlere gittik yalnızlaştırıldık.
Yaptığımız şey araziyi görmek bilgilerimizi paylaşmak ve bu araziye yapılacak tasarımı yapmaktı. Permakültür yöntemlerinde imkansız olarak her şey başka imkan sağladığı için bu arazi neyi daha çok avantaja çevirebiliriz onu kararlaştırmaya çalışıyoruz. Akgün’ün söylediği gibi basit olarak permakültür deneme alanı olacak bu arazi.
Kenan abiye çay için verdiğimiz sözü yerine getirirken konuşmasında buraya geliş hikayesinde çok sayıda insan ile başlamışlar ve bir tek kendilerinin bunu gerçekleştirdiğinden bahsetti. Bu faaliyeti söylenmiş şu söz ile bitirmek istiyorum “Hayallerinize dikkat edin çünkü gerçekleşebilir.”
Sevgiler,
Katılımcılar: Cem, Akgün, Mete, Soner, Merve, Erhan, Murathan, Mutlu İnan
fotolar: tüm katılımcıların desteğiyle 🙂
yazan: Mutlu İnan Akdağ